تحقیق بررسي سيره نبوي و نظام تعليم و تربيت 40 ص

دسته بندي : دانش آموزی و دانشجویی » دانلود تحقیق
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 33 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏24
‏بسمه تعالي
‏لقد كان في رسول الله اس‏وه حسنه
‏عنوان تحقيق‏:
‏بررسي سيره نبوي و نظام تعليم و تربيت
‏فهرست مطالب
‏1
‏مقدمه ‏5-4
‏تعليم و تربيت ‏9-5
‏وضعيت علمي و فرهنگي عربستان جاهلي ‏12-9
‏اهميت دانش و علم از نظر پيامبر و احاديث مربوطه ‏22-12
‏مساوات در علم ‏25-22
‏اولین مراکز تعلیم و تربیت 27-25
‏علوم واجب ‏28-27
‏آداب دانشجو و معلم
‏1- توكل ‏29
‏2- خلوص نيت ‏30-29
‏3- فروتني و نرمش معلمان نسبت به شاگردان ‏30
‏4- موضوع و محتواي درس ‏31-30
‏5- تنبه و مجازات ‏31
‏6- صداي معلم هنگام تدريس ‏32
‏7- آموزش علم در جواني ‏32
‏8- نگارش دانش ها ‏32
‏9- مراعات حقوق همدرسان ‏33-32
‏10- عاقبت بيني ‏33
‏11- معاشرت با صالحان ‏34-33
‏12- آگاهي به زمان و تحولات دنيا ‏34
‏13- ‏برا‏زندگي از لحاظ اوصاف بدني و جسماني ‏35-34
‏نتيجه گيري ‏ 38-36
‏فهرست منابع و مآخذ‏ 39-38
‏3
‏مقدمه
‏هدف پيامبران از بعثت مهمترين پرسش در طول تاريخ بشر است عده اي معتقدند هدف پيامبران جهت گيري معنوي و ضد دنيايي بوده است. محور تعليمات پيامبران توجه به آخرت، پرداختن به درون و رها ساختن برون،‌ گرايش به ذهنيت و گريز از عينيت بوده است. گروهي نقش پيامبر را در گذشته مثبت، مفيد و در جهت تكامل تاريخ مي دانند و معتقدند كه پيامبران اساسي ترين نقش ما را در اصلاح بهبود و پيشرفت جوامع داشتند آنها معتقدند كه نقش مثبت تعليمات منحصر به گذشته است و امروزه با پيشرفت علوم تعليمات ديني نقش خود را از دست داده و در آينده بيشتر از دست خواهد داد ولي بعضي ها معتقدند كه هرگز پيشرفت هاي علمي جايگزين آن نخواهد شد همچنانكه مكاتب فلسفي نيز نتوانستند جايگزين آن گردند.‏ - مرتضي مطهري، آثار استاد مطهري، جلد دوم، چاپ پنجم، انتشارات صدرا، 1374، صفحة 169 و 1‏7‏1
‏
‏اما با توجه به قرآن و احاديث متوجه مي شويم كه هدف پيامبران تزكيه و تعليم همة انسانهاي بشري است چنانكه در احاديث است كه فرمود: «من مبعوث شدم تا مركز حلم، معدن علم و مسكن صبر باشم».‏ - رضا كريمي، خصائص الرسول، چاپ اول، انتشارات ‏ن‏سيم حيات، 1385، صفحة 35
‏ا‏ما آيا خود پيامبر سواد خواندن و نوشتن داشت موقعيت شبه جزيرة عربستان از نظر علم چگونه بود و چه نظراتي در مورد دانش و علم و آداب دانشجو و معلم داشت با مطالعة سيرة نبوي و مراجعه به كتب متعدد رسمي شد كه جواب اين سؤال ها داده شود چرا كه پيامبر بهترين الگو براي تمامي مردم است. (با مقايسة نظام تعليم و تربيت و سيرة نبوي)
‏تعليم، تربيت، يادگيري
‏تربيت يعني برانگيختن استعدادها و قواي گونه گون انسان و پرورش آن بايد با كوشش خود متربي توأم باشد تا به منتهاي كمال نسبي خود نائل شود انسان با عوامل و انگيزه هايي در زندگي احاطه شده است كه نشاط و جنبش او را تحريك نموده و استعدادها و قواي او را بيدار مي سازد. تربيت در صورتي ثمربخش خواهد بود كه با عمل و كوشش متربي همراه باشد بدين معني كه كوششي كه متربي در غلبة بر مشكلات و هنگام برخورد با دشواريهاي زندگي روزمره به كار مي رود عملاً به او درس اخلاق مي آموزد و به وي مي فهماند كه چه نوع رفتاري درست و يا نادرست مي باشد.
‏3
‏تعليم با مفهوم محدود آن عبارت از تلقين و انتقال معلومات به اذهان شاگردان مي باشد پس معلم در حوزة وظيف‏ه‏ خود عمل مي كند و شاگرد در برابر او ساكت به سر مي برد و اتفاقات و گفته هاي او را دريافت مي كند و متربي را وادار مي كند كه شخصاً عمل كند و به منظور حل مشكلات بينديشد تعليم اين نقش را به عهده دارد كه اذهان و شاگردان را با معلومات فكري مجهز سازد. وظيفة تعليم در مجهز ساختن ذهن شاگردان با معلومات و معارف مختلف محدود مي شود كه غالباً اين معلومات براي خود شاگردان روشن و معلوم نيست. اما تربيت اهتمام خود را به پيشبرد تمايلات فطري و استعدادي متنوع متربي متوجه ساخته و به انسان آنچنان آمادگي مي بخشد كه در شئون مختلف زندگي با مهارت وارد عمل شده و در برابر موقعيت هاي گوناگون درست عمل مي كند.
‏معلم در مسير انجام وظيفة تعليم سعي مي كند اذهان شاگردان را با معلومات و معارف پر كند اما مربي مي كوشد كه از راه تربيت راه را براي استعداد قواي انسان از درون او براي بحث و كاوش باز كند. البته تعليم صحيح عبارت از كوششي است كه معلم بايد در سايه آن شوق و تمايل به علم و عمل و اهتمام آن دو را در نفوس شاگردان زنده و بيدار كنند. تعليم به صورت كنوني شاگرد براي اشتغال به حرفه و فن و قبولي و پيروزي در امتحان آماده مي سازد در حاليكه تربيت انسان را به اصل و هدف زندگاني انسان رهنمون گردد. بنابراين تربيت متوجه اين هدف است كه از خود انسان، انساني بسازد كه از انسانيت خود پيش از آنكه آلت و ابزاري براي كسب معشيت باشد برخوردار شود.