ارتباط بين ريسك سيستماتيك سهام عادي و نسبت هاي مالي شركت هاي پذيرفته شده در بورس 190ص
دسته بندي :
دانش آموزی و دانشجویی »
دانلود تحقیق
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 200 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
2
چكيده:
اين تحقيق به مطالعه ارتباط بين ريسك سيستماتيك سهام عادي و نسبت هاي مالي شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. مهمترين عواملي كه در تصميم گيري براي خريد سهام موثر است بازده و ريسك آن در مقايسه با ساير فرصت هاي سرمايه گذاري است. بنابراين در سرمايه گذاري ريسك و بازده نقش كليدي دارند. هدف از اندازه گيري ريسك، افزايش توانائي در اتخاذ تصميم بهتر است. ريسك پذيري را مي توان احتمال تحمل زيان تعريف كرد. معمولا ريسك امكان وقوع يك رويداد نامطلوب است. روش هاي مختلفي براي تجزيه و تحليل ريسك و بازده يك دارائي وجود دارد. براي بررسي رابطه نسبت هاي مالي با ريسک سيستماتيك با استفاده از فرمول كوكران 90 شركت به صورت تصادفي انتخاب شده و اطلاعات و داده هاي آماري از اسناد سازماني گردآوري و تحقيق با روش همبستگي و علي مقايسه اي و با هدف كاربردي مطالعه شده است. براي تجزيه و تحليل داده ها و ازمون فرضيه از تحليل عاملي استفاده شده است كه 10 صورت مالي به 4 عامل كلي نسبت هاي نقدينگي، نسبت هاي اهرمي، نسبت هاي فعاليت و سياست تقسيم سود كاهش يافته است و تاثير اين عوامل و با تحليل رگرسيون چندگانه بر روي ريسك سيستماتيك سهام عادي بررسي شده است. نتايج به دست آمده نشان مي دهد كه عامل
3
نسبت هاي اهرمي عامل سياست تقسيم سود به صورت معني دار ريسك سيستماتيك سهام عادي را تبيين مي كنند. اما عامل نسبت هاي نقدينگي و عامل نسبت هاي فعاليت تاثير معني داري بر ريسك سيستماتيك سهام عادي ندارند. براساس نتايج كلي فرضيه تحقيق "بين ريسک سيستماتيک سهام عادي و نسبت هاي مالي رابطه معناداري وجود دارد." تائيد شده است.
مقدمه
(ارتباط بين ريسك سيتماتيك سهام عادي و نسبتهاي مالي )
طبق نظريات هيات تدوين استانداردهاي حسابداري آمريكا هدف اصلي حسابداري اين است كه براي سرمايه گذاري و ديگر استفاده كنندگان اطلاعاتي سودمند ارائه نمايد تا آنها بتوانند بدان وسيله جريانهاي نقدي آتي را از نظر مبلغ، زمان دستيابي و عدم اطمينان پيش بيني و ارزيابي نمايند.
به عبارت ديگر، هدف اصلي حسابداري و تهيه صورتهاي مالي، فراهم آوردن اطلاعات سودمند به منظور تسهيل در تصميم گيري است. يكي از ويژگيهاي كيفي اطلاعات حسابداري نيز سودمندي در پيش بيني است. معيار ارزش پيش بيني، ارتباط بين رويدادهاي اقتصادي مورد علاقه تصميم گيرنده و متغيرهاي پيش بيني كننده مي باشد. اگر اطلاعات حسابداري براي تصميم گيري سودمند باشد، بايد امكان پيش بيني بعضي از رويدادهايي كه به عنوان داده هاي ورودي مدل هاي تصميم گيري استفاده مي شود، فراهم كند. مدل هاي تصميم گيري را مي توان از طريق تئوري هاي توصيفي، واكنش سرمايه گذاران و بازار به اطلاعات حسابداري شناسايي كرد.
تحقيقات نشان داده است كه سودهاي حسابداري منعكس كننده عواملي هستند كه قيمت هاي سهام را تحت تاثير قرار مي دهند به عبارت ديگر سودهاي حسابداري، اطلاعاتي را به بازار سهام منتقل مي
3
كنند. البته علاوه بر سودها، ساير اطلاعات حسابداري نيز در بازار سرمايه در دسترسي سرمايه گذاران قرار دارد. به عنوان مثال گزارش هاي مالي سالانه شركت ها شامل ترازنامه و صورت سود و زيان اطلاعات حسابداري بيشتري را فراهم مي كند.
سرمايه گذاران، تحليل گران مالي و ... از اين اطلاعات در تصميمات سرمايه گذاري استفاده مي كنند. بنابراين مي توان گفت كه اين اطلاعات نيز همانند سود، عواملي را به بازار سهام منعكس مي كنند و ارزش بازار دارايي ها را تحت تاثير قرار مي دهند.
استفاده از اطلاعات حسابداري مجزا از سود براي اهداف ارزش گذاري و تاثير مدل قيمت گذاري دارايي سرمايه اي (CAPM) منتهي به اين گرديد كه محققان حسابداري اثباتي به بررسي اين موضوع بپردازند كه آيا اطلاعات حسابداري، عواملي را كه ارزش اوراق بهادار را تحت تاثير قرار مي دهند، منعكس مي كنند؟
طبق مدل قيمت گذاري دارايي سرمايه اي، ارزش بازار يك دارايي، تابعي از جريانهاي نقدي مورد انتظار دارايي، ريسك جريانهاي نقدي آن دارايي(B) ، قيمت بازار ريسك و نرخ بازده بدون ريسك مي باشد.
بعيد است كه نرخ بازده بدون ريسك و قيمت بازار ريسك كه در CAPM مشخص شده اند، با متغيرهاي داخلي شركت در ارتباط باشند ولي ممكن است اطلاعات حسابداري شركت بتواند براي برآور جريانهاي نقدي مورد انتظار و ريسك اوراق بهادار شركت مفيد واقع گردد. (زيمرمن1982 ) بنابراين تعجب آور نيست كه تحقيقات، شواهدي را فراهم نمايند مبني بر اينكه اطلاعات حسابداري براي برآورد جريانهاي نقدي مورد انتظار و ريسك مفيد هستند.
دومين تحقيق محقق در بر آن است كه به طور تجربي ارتباط بين ريسك سيستماتيك سهام عادي و اطلاعات حسابداري را در شركت هاي بورس اوراق بهادار تهران بررسي نمايد.
5
بيان مسئله تحقيق
(در سرمايه گذاري ريسك و بازده نقش كليدي دارند. در مواقعي كه رويدادهاي آتي بطور كامل قابل پيش بيني نبوده و برخي رويدادها بر ساير رويدادها مرجع باشد، عامل مخاطره وجود دارد،) (رضا شباهنگ 1372)
ريسك بر دو نوع است: ريسك سيستماتيك و ريسك غير سيستماتيك
ريسك غير سيستماتيك با تنوع بخشيدن قابل حذف است ولي ريسك سيستماتيك با تنوع بخشيدن حذف نمي شود و سرمايه گذاران در مقابل چنين ريسكي، صرف ريسك مطالبه مي نمايند. شاخص ريسك سيستماتيك، بتاي بازار يك سهم مي باشد كه بيانگر ميزان حساسيت سهام يك شركت يا دارايي خاص در ارتباط با عوامل ريسك زاي بازار مي باشد.
اين بحث وجود دارد كه ممكن است تفاوت ريسك سيستماتيك بين شركتها به علت تفاوت تصميم گيري هاي مالي شركت باشد (بلكويي 1978) از سوي ديگر، اطلاعات حسابداري ودر نتيجه نسبتهاي مالي نيز از تصميم گيريهاي مالي متاثر مي شوند. لذا اين سوال مطرح مي شود كه: آيا ارتباطي بين ريسك سيستماتيك سهام عادي و نسبت هاي مالي وجود دارد؟
يا به عبارت ديگر:
آيا نسبت هاي مالي قادر به تبيين ريسك سيستماتيك سهام عادي مي باشند؟
اهميت و ضرورت تحقيق
ضريب بناي يك سهم شاخص ريسك سيستماتيك تلقي مي گردد، زيرا مي توان با استفاده از آن، تغييرات نرخ بازده آن سهم را با نرخ كل بازار سهام مقايسه كرد.
اگر ضريب بناي يك سهم يك باشد، به اين معني است كه تغيير پذيري بازده آن سهم و بازده پرتفوي بازار با هم ارتباط كامل دارند. چنانچه ضريب مزبور از يك بيشتر باشد، تغيير پذيري بازده سهام آن شركت از بازار بيشتر است.
نرخهاي بازده مورد انتظار سرمايه گذاران بورس اوراق بهادار را مي توان به عنوان تابعي از عامل بناي موجود شركت هاي بورس بيان كرد. معادله نرخ بازده اوراق بهادار در صورت بكارگيري مدل قيمت گذاري دارايي سرمايه اي به شرح زير است: