تحقیق آلودگی صوتی ، غول آرام 24ص

دسته بندي : دانش آموزی و دانشجویی » دانلود تحقیق
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 26 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏آلودگی ‏صوتی ‏، ‏غول ‏آرام
‏هر ‏موجودی ‏كه ‏یك ‏جفت ‏گوش ‏دارد، ‏گوش‌‏هایش ‏یك ‏چیزی ‏دارند ‏به ‏نام ! ‏به ‏عبارت ‏دیگر، ‏هر ‏گوشی ‏می‌‏تواند ‏صداها ‏را ‏در ‏یك ‏محدوده ‏خاص ‏بشنود، ‏از ‏یك ‏فركانس ‏معین ‏و ‏حداقل ‏تا ‏یك ‏فركانس ‏معین ‏و ‏حداكثر.
‏شاید ‏شما ‏هم ‏مثل ‏بنده ‏با ‏شنیدن ‏اسم >‏آلودگی‏خفته ‏را ‏خفته ‏كی ‏كند ‏بیدار
‏خبر ‏یك ‏روزنامه، ‏اذعان ‏داشته ‏بود ‏كه ‏از ‏خدا ‏كه ‏پنهان ‏نیست، ‏از ‏شما ‏چه ‏پنهان ‏تا ‏آن ‏روز ‏اصلا ‏نمی‌‏دانستم ‏آلودگی ‏صوتی ‏چه ‏جور ‏جانوری ‏است. ‏اما ‏بعد ‏از ‏مطالعه ‏آن ‏مقاله ‏اسفناك، ‏یك ‏چیزهایی ‏دستگیرم ‏شد. ‏مثلا ‏فهمیدم ‏كه ‏هر ‏موجودی ‏كه ‏یك ‏جفت ‏گوش ‏دارد، ‏گوش‌‏هایش ‏یك ‏چیزی ‏دارند ‏به ‏نام ! ‏به ‏عبارت ‏دیگر، ‏هر ‏گوشی ‏می‌‏تواند ‏صداها ‏را ‏در ‏یك ‏محدوده ‏خاص ‏بشنود، ‏از ‏یك ‏فركانس ‏معین ‏و ‏حداقل ‏تا ‏یك ‏فركانس ‏معین ‏و ‏حداكثر. ‏خیلی ‏چیزهای ‏دیگر ‏هم ‏فهمیدم ‏كه ‏توضیح ‏آنها ‏در ‏این ‏مقال ‏نمی‌‏گنجد.
‏فقط ‏همین ‏مرثیه ‏بس، ‏كه ‏ما ‏ساكنان ‏خوشبخت ‏و ‏مرفه ‏پایتخت، ‏شدیدا ‏در ‏معرض ‏آلودگی ‏صوتی ‏قرار ‏داریم. ‏(‏آلودگی‌‏های ‏دیگر ‏هم ‏بماند
‏3
‏)!
‏خواندم ‏كه ‏دانشمندان ‏آمده‌‏اند ‏و ‏یك ‏سری ‏از ‏حیوانات ‏را ‏در ‏معرض ‏صداهای ‏بالاتر ‏از ‏۱۵۰ ‏دسیبل ‏قرار ‏داده‌‏اند ‏و ‏در ‏آخر ‏مشاهده ‏كردند ‏كه ‏حیوانات ‏بی‌‏زبان، ‏دچار ‏رعشه ‏و ‏فلج ‏شده ‏وهمگی، ‏جان ‏به ‏جان ‏آفرین ‏تسلیم ‏نموده‌‏اند.
‏حال ‏اگرچه ‏ما ‏اشرف ‏مخلوقات ‏هستیم ‏ولی ‏باید ‏قبول ‏كنیم ‏كه ‏در ‏بعضی ‏از ‏موارد ‏با ‏آن ‏زبان ‏بسته‌‏ها، ‏وجوه ‏مشتركی ‏داریم.
‏یعنی ‏گوش‌‏های ‏بینوای ‏مایی ‏كه ‏در ‏این ‏شهر ‏شلوغ ‏و ‏پرهمهمه ‏زندگی ‏می‌‏كنیم ‏نیز ‏ورودی ‏مقادیر ‏معتنابهی ‏از ‏آلودگی‌‏های ‏صوتی ‏است ‏كه ‏آنها ‏می‌‏توانند ‏بدون ‏مزاحمت، ‏روی ‏اعصاب ‏ما ‏رژه ‏بروند ‏و ‏اگر ‏آنقدر ‏قدرت ‏نداشته ‏باشند ‏كه ‏فلج ‏یا ‏ناشنوایمان ‏كنند، ‏حداقل ‏می‌‏توانند ‏از ‏قدرت ‏شنوایمان ‏بكاهند.
‏در ‏جدولی ‏كه ‏ضمیمه ‏آن ‏مقاله ‏بود، ‏می‌‏شد ‏آمار ‏استاندارد ‏آلودگی ‏صوتی ‏شهری ‏را ‏دید ‏كه ‏اتفاقا ‏شامل ‏استانداردهای ‏تعریف ‏شده ‏برای ‏تهران ‏بزرگ ‏هم ‏بود.
‏آلودگی ‏مجاز ‏صوتی ‏در ‏مناطق ‏مسكونی ‏ما ‏باید ‏حول ‏و ‏حوش ‏پنجاه ‏دسیبل ‏باشد ‏در ‏حالی ‏كه ‏این ‏مقدار، ‏به ‏راحتی ‏در ‏حاشیه ‏خیابان‌‏های ‏شلوغ ‏از ‏مرز ‏هفتاد ‏دسیبل ‏هم ‏گذشته ‏است. ‏حالا ‏حاشیه ‏بزرگراه ‏ها، ‏مناطق ‏مسكونی ‏نزدیك ‏به ‏فرودگاه ‏و ‏راه‌‏آهن ‏و ‏غیره ‏را ‏دیگر ‏خدا ‏داند...
‏گفتم ‏كه ‏بعد ‏از ‏خواندن ‏آن ‏مقاله ‏بدجوری ‏احساس ‏هوشیاری ‏و ‏بیداری ‏می‌‏كردم. ‏اصلا ‏شاید ‏اگر ‏همه ‏مردم ‏بیدار ‏می‌‏شدند، ‏می‌‏شد ‏راه ‏حلی ‏برای ‏این ‏غول ‏به ‏ظاهر ‏ساكت ‏و ‏آرام ‏كه ‏با ‏خیال ‏راحت ‏دارد ‏توی ‏شهر ‏هروله ‏می‌‏رود ‏و ‏كسی ‏متوجه ‏خرابكاری‌‏هایش ‏نیست، ‏پیدا
‏3
‏كرد.... ‏بعدازظهر، ‏طبق ‏معمول ‏هر ‏روز ‏باید ‏پس ‏از ‏كلی ‏ایستادن ‏در ‏صف ‏تاكسی، ‏در ‏آخر، ‏برای ‏سوار ‏شدن ‏از ‏قانون ‏جنگل ‏پیروی ‏می‌‏كردم ‏تا ‏پیروز ‏شوم.
‏راننده ‏تاكسی، ‏موزیك ‏كوچه ‏بازاری ‏خفنی ‏را ‏برای ‏مسافرین ‏تهیه ‏دیده ‏بود ‏و ‏آنها ‏مجبور ‏بودند ‏طبق ‏یك ‏توفیق ‏اجباری، ‏شنوای ‏آن ‏باشند. ‏یاد ‏مقاله ‏روزنامه ‏افتادم ‏و ‏دلم ‏برای ‏گوش‌‏هایم ‏سوخت. ‏اما ‏نمی‌‏توانستم ‏چیزی ‏بگویم.
‏چون ‏در ‏این ‏صورت ‏باید ‏با ‏احترام ‏پیاده ‏می‌‏شدم ‏و ‏منتظر ‏یك ‏تاكسی ‏دیگر ‏می‌‏ماندم ‏كه ‏معلوم ‏نبود ‏آن ‏هم ‏از ‏این ‏قضیه، ‏مستثنی ‏باشد. ‏خلاصه ‏تحمل ‏كردم ‏تا ‏این ‏كه ‏دیدم ‏نخیر! ‏آقای ‏راننده ‏به ‏هیچ ‏صراطی ‏مستقیم ‏نیست. ‏یك ‏دستش ‏روی ‏فرمان ‏است ‏و ‏دست ‏دیگرش ‏روی ‏بوق.
‏پشت ‏چراغ ‏قرمز ‏بوق ‏می‌‏زند، ‏در ‏حالی ‏كه ‏ماشین ‏جلویی ‏هم ‏راهی ‏برای ‏حركت ‏ندارد! ‏برای ‏آدم‌‏هایی ‏كه ‏منتظر ‏تاكسی‌‏اند ‏بوق ‏می‌‏زند، ‏در ‏حالی ‏كه ‏ظرفیت ‏ماشین ‏تكمیل ‏است! ‏و ‏هی ‏به ‏بهانه‌‏های ‏واهی ‏بوق ‏می‌‏زند. ‏سرانجام ‏وجدان ‏بیدارم ‏به ‏سخن ‏درآمد ‏و ‏شروع ‏كرد ‏به ‏نصیحت ‏و ‏بیان ‏آنچه ‏كه ‏در ‏مقاله ‏آمده ‏بود. ‏اما ‏راننده ‏انگار ‏اصلا ‏چیزی ‏نمی‌‏شنید. ‏فكر ‏می‌‏كنم ‏در ‏اثر ‏همین ‏آلودگی‌‏های ‏صوتی، ‏آستانه ‏شنوایی‌‏اش ‏به ‏كل، ‏كن ‏فیكون ‏شده ‏بود!
... ‏فردای ‏آن ‏روز، ‏در ‏اداره ‏تلفن ‏را ‏برداشتم ‏و ‏به ‏شهرداری ‏زنگ ‏زدم:
‏4
‌‏های ‏پر ‏سر ‏و ‏صدا ‏مبارزه ‏نمی‌‏كند؟ ‏چرا ‏مورد ‏مصرف ‏تابلوی ‏بوق ‏زدن ‏ممنوع، ‏فقط ‏برای ‏امتحان ‏دادن ‏آیین‌‏نامه ‏است؟ ‏چرا ‏شهرداری ‏سعی ‏نمی‌‏كند ‏با ‏احداث ‏بیشتر ‏نوارهای ‏عریض ‏درختان ‏و ‏پوشش‌‏های ‏گیاهی ‏از ‏آلودگی ‏صوتی ‏بكاهد؟ ‏چرا ‏فرودگاه ‏باید ‏در ‏قلب ‏یك ‏كلان ‏شهر ‏باشد ‏در ‏حالی ‏كه ‏فرودگاه ‏تازه ‏تاسیس ‏فقط ‏روزی ‏چند ‏تا ‏پرواز ‏دارد؟ ‏و ‏هزار ‏و ‏یك ‏چرای ‏دیگر...> ‏در ‏مقابل ‏سر ‏و ‏صدایی ‏كه ‏به ‏راه ‏انداخته ‏بودم، ‏آقای ‏روابط ‏عمومی، ‏واكنشی ‏كاملا ‏منطقی ‏انجام ‏داد: ‏با ‏راهنمایی ‏همكارانم، ‏با ‏چند ‏ارگان ‏دیگر ‏هم ‏تماس ‏گرفتیم ‏اما ‏گویا ‏هیچكس ‏حاضر ‏نبود ‏به ‏طور ‏رسمی، ‏مسئولیت ‏این ‏طفل ‏بی‌‏سرپرست ‏را ‏به ‏عهده ‏بگیرد!
‏بعد ‏از ‏كلی ‏گفتمان ‏و ‏صرف ‏یك ‏لیوان ‏شربت ‏قند ‏برای ‏جبران ‏افت ‏فشار ‏ناشی ‏از ‏عصبانیت ‏با ‏همان ‏همكارانم ‏كه ‏خدمتتان ‏عرض ‏كردم ‏به ‏این ‏نتیجه ‏رسیدیم ‏كه ‏برای ‏در ‏امان ‏ماندن ‏از ‏اثرات ‏سوء ‏آلودگی ‏صوتی ‏در ‏منزل، ‏می‌‏توان ‏خانه ‏را ‏عایق‌‏بندی ‏كرد ‏تا ‏مجبور ‏نبود ‏كه ‏صدای ‏دعوا ‏و ‏شكستن ‏كاسه ‏بشقاب‌‏های ‏همسایه ‏دیوار ‏به ‏دیوار ‏را ‏شنید! ‏می‌‏توان ‏شیشه‌‏ها ‏را ‏دوجداره ‏كرد ‏تا ‏سر ‏و ‏صدای ‏بوق ‏و ‏اگزوز ‏وسایل ‏نقلیه، ‏داخل ‏خانه ‏نیاید.
‏می‌‏توان ‏به ‏زبان ‏اشاره ‏صحبت ‏كرد ‏تا ‏به ‏كاهش ‏آلودگی ‏صوتی ‏كمك ‏كرد. ‏می‌‏توان ‏به ‏جای ‏جاروبرقی، ‏از ‏جاروهای ‏سنتی ‏به ‏جای ‏چرخ ‏گوشت ‏از ‏هاون ‏و ‏به ‏جای ‏آب ‏میوه‌‏گیری ‏برقی ‏از ‏نوع ‏دستی‌‏اش‏( !‏برای ‏كاهش ‏سر ‏و ‏صدا‏) ‏استفاده