تحقیق اصول ومباني مديريت اسلامي 12 ص

دسته بندي : دانش آموزی و دانشجویی » دانلود تحقیق
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 12 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏به نام خدا
‏اصول ومباني مديريت اسلامي
‏بررسي سه نوع تصميم گيري امام (ره‏)
‏بررسي الگوي سه نوع تصميم گيري امام (ره) با استفاده از مدل تصميم گيري حکيمانه - رويکرد فازي
‏ ‏گروه حوزه و دانشگاه : سه تن از اساتيد دانشگاه تهران در مقاله اي روشي جديد و ابتکاري براي بررسي الگوي تصميم گيري ارائه کرده اند. بر اساس اين روش، ابتدا مدل تصميم گيري حکيمانه به قوانين "اگر -آنگاه" فازي تبديل مي شود که نتيجه آن، ترسيم منطقه موجه تصميم گيري بر مبناي مدل تصميم گيري حکيمانه است. به منظور بررسي روش پيشنهادي، سه مورد از تصميمات حضرت امام خميني (ره) مورد بررسي قرار گرفت که طبق نتايج، الگوي تمامي موارد تصميم گيري از نوع تصميم گيري حکيمانه با درجات مختلف شناسايي شد.
‏ ‏امروزه آنچه به عنوان علم و تئوري هاي مديريت مطرح مي شود، زايده افکار، انديشه ها و تحقيقات صاحبنظران غربي است. با توجه به اين مطلب، طي سال هاي اخير انديشمندان و محققان مسلمان نيز براي پر کردن خلا ناشي از عم حضور مديريت اسلامي، تحقيقات زيادي را در اين حوزه انجام داده اند که ماحصل آن کتب و مقالاتي (هر چند کم و محدود) است. يکي از موضوعاتي که در بحث مديريت جايگاه قابل ملاحظه دارد، بحث تصميم گيري است که از منظر مديريت اسلام کمتر به آن پرداخته شده است. در اين مقاله، روشي جديد و ابتکاري براي بررسي الگوي تصميم گيري ارائه شده است. بر اساس اين روش، ابتدا مدل تصميم گيري حکيمانه (يک مدل جديد مطرح شده در مديريت اسلامي) به قوانين اگر - آنگاه فازي تبديل مي شود که نتيجه آن، ترسيم منطقه موجه تصميم گيري بر مبناي مدل تصميم گيري حکيمانه است. با وجود اين منطقه موجه، مي توان گزينه هاي جديد را وارد کرد و الگوي تصميم گيري مربوط به هر يک از گزينه ها را مشخص کرد. به منظور بررسي روش پيشنهادي، سه مورد از تصميمات حضرت امام خميني (ره) با اين روش مورد بررسي قرار گرفت که طبق نتايج به دست آمده، الگوي تمامي موارد تصميم گيري از نوع تصميم گيري حکيمانه با درجات مختلف شناسايي شد.
‏1- مقدمه
‏از جمله جنبه هاي حساس وظايف مديريت را مي توان تصميم گيري، ارتباطات، تنظيم و هدايت دانست. مديريت براي تحقق کارآمد اين وظايف، مبادرت به استفاده از فرايند تصميم گيري در قالب نقش تصميم گيري مي کند. هربرت سايمون (Herbert Siman‏)، محققي که در زمينه تصميم گيري تحقيقات زيادي انجام داده است، معتقد است مديريت و تصميم گيري دو واژه هم معنا و مترادف هستند. به عبارت ديگر مدير به وسيله تصميماتش شناخته مي شود. در واقع تصميم گيري جوهره مديريت بوده و آينه تمام نماي توانايي ها و قابليت هاي مدير است. از سوي ديگر ريشه يابي دلايل موفقيت و عدم موفقيت سازمان ها به تصميمات اتخاذ شده مديران آن سازمان ها منتهي مي شود. از اين رو است که نيومن (Newman‏) کيفيت مديريت را تابع کيفيت تصميم گيري مي داند و مدعي است که تصميم گيري به تنهايي، مهم ترين نقش مدير است زيرا کيفيت طرح و برنامه ها اثربخشي و کارآمدي استراتژي ها و کيفيت نتايجي که از اعمال آن ها به دست مي آيد همگي تابع کيفيت تصميماتي است که مدير اتخاذ مي کند.
‏اصولا مدل هاي تصميم گيري مختلفي توسط صاحب نظران معرفي شده که از آن جمله مي توان به مدل عقلايي، مدل کارنگي، مدل تصميم گيري مرحله اي، مدل ادغام مرحله اي و الگوي کارنگي، الگوي سطل زباله، الگوي تصميم گيري اقتضايي، مدل تصميم گيري در بحران و مدل تصميم گيري در نظريه آشوب اشاره کرد. در اين مقاله از مدلي تحت عنوان مدل تصميم گيري حکيمانه که توسط باقريان و همکاران (1381) ارائه شده ست، استفاده مي شود. اين مدل بواسطه در نظر گرفتن اين مطلب که چيزها را آن چنان که هست بايد شناخت، و کارها را آن چنان که بايد به انجام رساند (تعريف حکمت)، به تصميم گيري حکيمانه مشهور شده است. در مدل حاضر تاثير اساسي مفروضات مدل، بخصوص در مبحث حق گرايي تا واقع گرايي، تجلي يافته است. در واقع بايد تفاوت بين حقيقت به معناي آنچه حق است و بايد به آن برسيم با واقعيت به معناي آنچه هست و الزاما هم مي تواند نباشد، روشن شود و ترکيب عملي اين دو در يک مدل ماتريسي تعيين گردد. بنابراين تمرکز اصلي اين مدل بر آرمان گرايي و واقعيت نگر بودن دستگاه تصميم گيري است که محصول يا خروجي اين دستگاه تصميم گيري، تصميمات حکيمانه است.
‏ادبيات موضوع‏
مدل تصميم گيري حکيمانه
‏در مدل تصميم گيري حکيمانه، دو مورد حق گرايي و واقع گرايي مبنايي براي تحليل تصميمات اخذ شده به حساب مي آيد. در واقع بايد تفاوت بين حقيقت به معناي آنچه حق است و بايد به آن برسيم يا واقعيت به معناي آنچه که هست و الزاما هم مي تواند نباشد، روشن شود و ترکيب عملي اين دو در يک مدل ماتريسي تعيين شود. بر اساس سيره ائمه شيعه (ع)، خود را آرمانگراي واقعيت نگر مي دانيم و محصول اين دستگاه تصميم گيري، تصميمات حکيمانه - حکمت دانستن اشياء آن چنان که هست و انجام کارها آنچنان که بايد است - خواهد بود.‏ ‏بنابراين انواع تصميمات به درجه اي که از الگوي پيشتازي و مفروضات اساسي مدل تبعيت کند به تصميم حکيمانه نزديک تر خواهند بود.
‏مدل حاضر مدلي ترکيبي از نوع مدل هاي محتوايي - فرايندي با ترسيم ماتريسي است. علت انتخاب مدل ترکيبي اين است که مدل هاي ارکاني ايستا (Static‏) هستند و از پويايي (Dynamics‏) لازم برخوردار نيستند و رابطه بين عناصر آن مشخص نيست ولي از نظر محتوايي غني هستند. در مدل هاي فرايندي امکان برقراري اين روابط و ايجاد پويايي وجود دارد، بنابراين در اين جا ما از حالت ترکيبي بهره برده ايم. از نظر محتوايي عناصر مدل را مي توان در سه دسته جاي داد: 1- اصول و مباني و شرايط حاکم که حالت زمينه را دارند، 2- عناصر مدل و 3- ارتباط بين اين عناصر که حالت پويايي به مدل مي دهد.
‏تصميم گيري حکيمانه فرايندي است در چارچوب جهان توحيدي ( مفروضات اساسي با متاتئوري اسلامي)، که در آن تصميم گيرنده براي تدبير امور فردي و اجتماعي خويش با بهره گيري از دانش و هنر مديريت، همواره با استفاده از اصول و مباني اعتقادي مدون خود از يکسو و در نظر گرفتن شرايط حاکم بر موضوع (شناخت عوامل داخلي و محيطي) به عنوان پايه واقع گرايي از سوي ديگر، تصميمات خود را اخذ مي کند. بنابراين براي اخذ هرگونه تصميم، دو مورد اصول و مباني اعتقادي و شناخت از موضوع مبناي تعيين نوع تصميمات مي باشند. در اين فرايند هر اندازه درک از اصول و مباني و پايبندي و التزام به آن عميق تر، و شناخت از شرايط و مقتضيات موضوع به واقعيت نزديک تر و آشنايي و مهارت بهره گيري از علوم و فنون مديريت افزونتر باشد تصميمات و تدابير اخذ شده حکيمانه تر، کم هزينه تر و آثار و برکات آن ماندگارتر و بهره ورتر خواهد بود.
‏در اين مدل مفهومي، چهاررکن اصلي به ترتيب زير تعريف مي شود : ‏تصميم گيرنده: ‏تصميم گيرنده فرد يا نظام اجتماعي است که با تکيه بر اصول و مباني ارزشي مدون خويش و شناخت از موضوع طبق فرايند تصميم گيري تعريف شده، تدابير و تصميمات خود را اتخاذ مي کند. ‏اصول و مباني: ‏اصول و مباني، چارچوب ارزشي شکل دهنده محتوا‏ ‏و ساختار هويت بخش کليه ارکان تصميم گيري است. ‏شناخت موضوع: ‏شناخت موضوع، علم و اطلاع سازمان يافته از آثار، علل و زمينه هاي رشد و پايداري و يا افول و تباهي يک نظام (فردي يا اجتماعي) در محيط خود است که پايه واقع گرايي در تصميمات و تدابير متخذه است. ‏فرايند تصميم گيري: ‏فرايند تصميم گيري حکيمانه شامل هفت مرحله‏ ‏ه شرح زير است: 1- تبيين اصول و مباني ، 2- تحقيق و شناخت موضوع ، 3- تصميم سازي ، 4- تصميم گيري ، 6- تمهيد اجرا و ايجاد عزم ، 6- تحقق تصميم (اجرا) و ارزيابي و 7- تصحيح ارکان
‏فرايند مذکور قابليت خود اصلاح داشته و به صورت چرخه تصميم گيري عمل مي کند و با تکرار تصميمات مشابه چرخه مذکور در نظام تصميم گيرنده نهادينه مي شود. کيفيت تصميمات مبتني بر دو پايه اساسي اصول و مباني اعتقادي و شناخت از موضوع به صورت نمودار 2 است.
‏تفکر فازي و منطق فازي
‏بر اساس مباني و اصول علم، همه چيز تنها مشمول يک قاعده ثابت مي شود که به موجب آن يا آن چيز درست يا غلط است. دانشمندان نيز در گذشته بر اساس همين منطق محيط خود را تحليل مي کردند. در علم منطق و رياضيات نيز همين استدلال حاکم بوده است.