تحقیق امام خميني(ره) و روابط بين الملل 15 ص

دسته بندي : دانش آموزی و دانشجویی » دانلود تحقیق
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 15 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏امام خميني(ره) و روابط بين الملل
‏قرآن و روابط عاطفي با خويشاوندان كافر‏
‏قرآن و روابط دوستانه با كافران‏
‏قرآن و روابط اجتماعي با كافران‏
‏الف ـ شركت در مجالس كافران:‏
‏ب ـ هم رازي باكافران:‏
‏ج ـ ازدواج با كافران:‏
‏احسان به كافران‏
‏قرآن و دفاع در برابر كافران‏
‏مشخصه هاي روابط بين المللي‏
‏روابط بين المللي در حكومت ديني‏
‏بي ترديد انديشه حكومت ديني و
بنيان گذاري نظام جمهوري اسلامي در
ايران از سوي امام خميني(قده) رويكرد ِ
جديدي را به دين به همراه داشت. موج
جديد نگاه به دين از يك سو افق هاي
روشني را از منظر تفكر و خردورزي ديني
نويد مي داد, و از سوي ديگر, دل نگراني
و دغدغه هاي خاطر ايجاد مي كرد.
دل نگراني از اين كه رويكرد ِجديد به دين
از سر شوق زدگي به نظريه پردازي
شتاب زده در معارف و حقايق دين بپردازد
و با چشم پوشي از تمام ابعاد دين و
جامعيت آن آرا و ديدگاه هاي يك بُعدي و
متغيّر را جايگزين ديدگاه هاي جامع و
ثابت اصول و معارف دين كند.
‏و افق هاي روشن و اميدهاي تازه به
اين كه رويكرد ِنو به دين و حكومت ديني
سمت وسوي تحليل منطقي و پژوهشي و
‏|98|
‏ماهيت دين شناسانه داشته و با جامع نگري
همراه باشد; روي كردي كه با انگيزه,
بازشناسي آموزه هاي ديني با توجه به
تحولات بنيادين شرايط زندگي اجتماعي,
فرهنگي, سياسي انسان و با توجه به دو
اصل خاتميت اسلام و جهان شمولي آن
باشد كه در اين صورت رويكردي مبارك
بوده و شاهد نمودي ديگر از ورود تفكر و
انديشه ديني در عرصه هاي جهاني دين و
فرهنگ خواهيم بود.
‏البته آن چه تا هم اكنون با اين ماهيّت
و انگيزه انجام يافته بسيار درخشان و از
برجستگي هاي ِتاريخ دين پژوهي به شمار
مي رود. با ارج نهادن به تمامي گام ها و
پژوهش هاي ارزنده اي كه در اين مقوله
انجام يافته است و يا در حال انجام است,
به نظر مي رسد هم چنان اولويت ها و
محورهايي با زمينه و نياز كامل به پژوهش
وجود دارد كه بايسته است از نگاه
پژوهش گران و صاحب نظران دور نماند كه
در اين جا به مواردي هر چند كوتاه و
فشرده اشاره مي كنيم:
‏1. ‏تحليل ماهيت حكومت ديني و
جايگاه و نسبت آن با مجموعه دين;
‏2. ‏نسبت و رابطه فلسفه دين با فلسفه
حكومت ديني;
‏3. ‏حوزه هاي ورود و نوع ورود
حكومت ديني در حريم هاي فرد و جامعه;
‏4. ‏تأثيرگذاري حكومت ديني
بنابر مبناي اولي بودن حكومت درمحدوده
قوانين و احكام ديگر;
‏5. ‏تأثيرگذاري حكومت بنابر مبناي
ثانوي بودن در محدوده هاي قوانين و
احكام ديگر;
‏6. ‏نوع و ماهيت روابط حكومت
ديني با جهان خارج از مرزهاي جغرافي
خود.
‏اين محورها برخي از بايسته هاي
تحليل نظريه حكومتي ديني است كه نه تنها
براي اثبات و تبيين برخي ابعاد احكام
اجتماعي, سياسي اسلام روشن گر است
بلكه خود پاسخي به برخي شبهه افكني ها
در عرصه انديشه و تفكر حكومت ديني
خواهد بود.
‏اين نوشتار پيش درآمدي است كوتاه
در محور "امام خميني و روابط بين الملل";
به ديگر سخن روابط بين المللي حكومت
اسلامي از منظر امام خميني كه با توجه به
‏|99|
‏اهميت و گستره موضوع آن, اميد است
اين مقال كوتاه زمينه ساز تحليلي جامع و
كامل گردد.
‏روابط يك كشور با جهان خارج از
مرزهاي جغرافيايي خود از منظرهاي
متفاوتي مورد توجه قرار مي گيرد: گاهي
مديريت سياسي يك كشور از منظر
ارتباطات خاصي, سياسي و ديپلماتيك به
رابطه با كشورهاي ديگر مي نگرد. و اين
نگاه فلسفه روابط را هم مشخص مي كند,
و گاهي چشم انداز روابط يك كشور با
كشورهاي ديگر را تحولات, نياز و شرايط
اقتصادي ترسيم مي كند و گاهي هم نگاه
پيوند به اردوهاي قدرت و سلطه هاي
منطقه اي, جهاني, آنچه در همه نگاه ها به
روابط بين المللي يك كشور مشترك است
تفكر حاكم بر مديريت سياسي جامعه
است.
‏كه خداي تبارك و تعالي مقرّر
فرموده, شرايط حاكم را شرايط
مأمورين دولت را, كيفيت حكومت
را, آن طوري كه در اسلام مقرّر
است, همان طوري كه در صدر اسلام
بود.
‏از آن جا كه ماهيت حكومت ديني از
اصول و مباني ديني شكل مي پذيرد به كلام
امام خميني در بيان آن مي نگريم, امام در
بيان مباني تفكر حاكم بر مديريت سياسي
در حكومت اسلامي مي فرمايند:
‏"الف: حكومت اسلامي به آن طوري
‏[1]‏
‏ب: حكومت اسلامي مشروطه است
از اين جهت كه حكومت كنندگان در
اجرا و اداره مقيد به يك مجموعه
شرط هستند كه بايد رعايت و اجرا
شود, از اين جهت حكومت اسلامي
حكومت قانون الهي بر مردم است. ‏[2]‏
‏ج: روابطي را كه هر فرد بشر با
خداوند دارد, روابطي را كه هر فرد
بشر با پيغمبر اسلام(ص) دارد, با
حكومت دارد, روابطي را كه هر فرد
با فرد ديگر بايد داشته باشد, روابطي
را كه هر فرد با غير ملت خودش بايد
داشته باشد, كليه روابطي را كه امكان
دارد بين يك فرد بشر با افراد ديگر بشر
يا جوامع بشري باشد در اسلام مطرح
است و حكم دارد. ‏[3]‏
‏د: بنابراين ما يك كتابي داريم كه
مصالح شخصي, مصالح اجتماعي,
‏|100|
‏مصالح سياسي, كشورداري و همه
چيزها در آن هست, البته با آن
تفسيرهايي كه از اهل تفسير وارد شده
است. ‏[4]‏">
‏دراين فرازها از كلام امام اصول
حاكم بر مديريت سياسي, قوانين, ضوابط
در تمامي ابعاد حكومت اسلامي از جمله
روابط بين المللي حكومت اسلامي ترسيم
شده است.
‏شركت در مجالس كافران, دوستي با
كافران, هم رازي با كافران, ازدواج با
كافران و… مورد توجه قرار گرفته است.
ديدگاه قرآن نسبت به روابط با غير مسلمانان
چون ديگر ديدگاهاي اين كتاب جامع
آسماني به پديده ها و حقايق فردي و
اجتماعي همه جانبه, جامع و بنيادي
است, تا آن جا كه حتي در اين مسئله به
ظاهر ساده, انگيزه هاي انساني, عاطفي,
اجتماعي, سياسي از نظر دور نمانده
است.
‏روابط بين المللي به شكل كنوني, در
دوران صدر اسلام ابعاد و شكل ديگري
داشته است و با عنوان روابط مسلمانان با
غير مسلمانان شناخته مي شود.
‏البته نگاه به اين موضوع مي تواند نگاه
تاريخي به روابط باشد كه در آن صورت
عوامل و فراز و نشيب آن روابط از آغاز
تاكنون بررسي و تحليل مي شود و
مي تواند نگاه به اصول و مباني رفتاري
روابط مسلمانان با غيرمسلمانان و در اين جا
نگاه به روابط را براساس احكام اسلام و
اصول آن بررسي مي كنيم.
‏مسئله روابط مسلمانان با غير مسلمانان
از جمله موضوعات خاصي است كه در
قرآن مجيد با عناوين مختلفي چون:
‏با توجه به تعدّد آيات و نياز گسترده به
تفسير تحليلي نسبت به عناوين و موضوعات
بررسي شده در آيات در اين مقام فقط
اشاره اي كوتاه و گويا به پيام نخستين آيات
قرآن در موضوع مي كنيم.
‏
‏قرآن و روابط عاطفي با خويشاوندان كافر
‏"يا ايها الذين آمنوا لاتتخذوا اباءكم و
اخوانكم اولياء ان استحبوا الكفر علي
الايمان…; ‏[5]‏ اي كساني كه ايمان
آورده ايد, اگر پدرانتان و برادرانتان
كفر را بر ايمان ترجيح دهند [آنان را]
‏|101|
‏به دوستي مگيريد."
"لاتجد قوما يؤمنون بالله واليوم الاخر
يُوادّون مَن حادّ الله ورسوله ولو كانوا
آباءهم أو… ‏[6]‏; قومي را نيابي كه به
خدا و روز باز پسين ايمان داشته
باشند [و] كساني را كه با خدا و
رسولش مخالفت كرده اند ـ هر چند
پدرانشان يا پسرانشان يا برادرانشان
يا عشيره آنـان باشنـد ـ دوسـت
بدارند….">
‏"قل ان كان اباؤكم و ابناءكم و
اخوانكم و ازواجكم و عشيرتكم و
اموال اقترفتموها و تجارة تخشون
كسادها و مسكن ترضونها احب اليكم
من الله و رسوله…; ‏[7]‏ بگو:اگر پدران
و پسران و برادران و زنان و خاندان
شما و اموالي كه گرد آورده ايد و
تجارتي كه از كسادش بيمناك ايد و
سراهايي كه خوش مي داريد, نزد
شما از خدا و پيامبرش و جهاد در راه
وي دوست داشتني تر است, پس
منتظر باشيد تا خدا فرمانش را [به
اجرا در] آورد.">