دانلود مقاله در مورد صادق هدایت 16ص

دسته بندي : مقاله » مقالات فارسی مختلف
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..DOC) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 15 صفحه

 قسمتی از متن word (..DOC) : 
 

‏2
‏صادق هدایت
‏زندگی‏‌‏نامه
‏از کودکی تا آغاز جوانی
‏صادق هدایت در هفده فوریه‏ٔ‏ ۱۹۰۳ در تهران در خانواده‏‌‏ای اصل‏‌‏ونسب دار و متشخص متولد شد. پدرش هدایتقلی‏‌‏خان (‏اعتضادالملک‏) و نام مادرش نیرالملوک (نوه‏ٔ‏ مخبرالسلطنه‏ٔ‏ هدایت) نوه عموی اعتضادالملک بود. جد اعلای صادق رضاقلی‏‌‏خان هدایت از رجال معروف عصر ناصری و صاحب کتابهایی چون ‏مجمع الفصحا‏ و ‏اجمل‏‌‏التواریخ‏ بود. صادق کوچک‏‌‏ترین فرزند خانواده بود و دو برادر و سه خواهر بزرگ‏‌‏تر از خود داشت.
‏صادق هدایت تحصیلات ابتدایی را در مدرسه‏ٔ‏ علمیه‏ٔ‏ تهران گذارند. در سال ۱۹۱۴ به ‏دارالفنون‏ رفت ولی در سال ۱۹۱۶ به خاطر بیماری چشم‏‌‏درد مدرسه را ترک کرد و در ۱۹۱۷ در مدرسه‏ٔ‏ سن‏‌‏لویی که مدرسه‏ٔ‏ فرانسوی‏‌‏ها بود به تحصیل پرداخت. به گفته‏ٔ‏ خود هدایت اولین آشنایی‏‌‏اش با ادبیات جهانی در این مدرسه بود و به کشیش آن مدرسه درس فارسی می‏‌‏داد و کشیش هم او را با ادبیات جهانی آشنا می‏‌‏کرد. در همین مدرسه صادق به علوم خفیه و متافیزیک علاقه پیدا کرد. این علاقه بعدها هم ادامه پیدا کرد و هدایت نوشتارهایی در این مورد انتشار داد. در همین دوران صادق ‏گیاه‏‌‏خوار‏ شده بود و به اصرار و پند بستگانش وقعی نمی‏‌‏نهاد. در سال ۱۹۲۴ در حالی که هنوز مشغول تحصیل در مقطع متوسطه بود دو کتاب کوچک انتشار داد: ‏«‏انسان و حیوان‏»‏ که راجع به مهربانی با حیوان‏‌‏ها و فواید گیاه
‏2
‏‌‏خواری ‏‌‏است و تصحیحی از رباعیات ‏خیام‏ با نام ‏رباعیات خیام‏ به همراه مقدمه‏‌‏ای مفصل.
‏(‏۲۸ بهمن‏ ‏۱۲۸۱‏ در ‏تهران‏ - ‏۱۹ فروردین‏ ‏۱۳۳۰‏ در ‏پاریس‏)، ‏نویسنده‏، ‏مترجم‏ و ‏روشنفکر‏ ایرانی است.
‏هدایت از پیشگامان داستان‏‌‏نویسی نوین ایران و یک‏ ‏روشنفکر‏ برجسته بود. برترین اثر وی رمان ‏بوف کور‏ است که آن را مشهورترین و درخشان‏‌‏ترین اثر ادبیات داستانی معاصر ایران دانسته‏‌‏اند.
‏حجم آثار و مقالات نوشته شده درباره نوشته‏‌‏ها، نوع زندگی و خودکشی صادق هدایت بیانگر تأثیر ژرف او بر جریان روشنفکری ایرانی است.
‏هرچند شهرت عام هدایت نویسندگی است، اما آثاری از نویسندگان بزرگ را نیز ترجمه کرده‏‌‏است. آشنایی عمیق وی با ادبیات اروپا، زمینه ساز تحول مهمی در ‏ادبیات‏ ‏داستانی‏ ‏معاصر‏ ایران انجامید.
‏صادق هدایت در ‏۱۹ فروردین‏ سال ‏۱۳۳۰‏ در ‏پاریس‏ ‏خودکشی‏ کرد. آرامگاه وی در گورستان ‏پرلاشز‏ پاریس واقع است.
‏گیاه‏‌‏خواری
‏صادق هدایت در جوانی گیاه‏‌‏خوار شد و کتابی در فواید ‏گیاه‏‌‏خواری‏ نیز نوشت. او تا پایان عمر گیاه‏‌‏خوار باقی‏‌‏ماند. ‏بزرگ علوی‏ در این باره می‏‌‏نویسد: ‏«‏یک بار دیدم که در کافه لاله‏‌‏زار یک نان گوشتی را که به زبان روسی بولکی می‏‌‏گفتند، به این قصد که لای آن شیرینی است، گاز زد و ناگهان چشم‏‌‏هایش سرخ شد، عرق به پیشانی‏‌‏اش نشست و داشت قی می‏‌‏کرد که دستمالی از جیبش بیرون آورد و لقمه نجویده را در آن تف کرد.‏»‏
‏عزیمت به اروپا
‏هدایت در ۱۹۲۵ تحصیلات متوسطه را به پایان رساند و با اولین گروه دانش‏‌‏آموزان اعزامی به خارج راهی ‏بلژیک‏ شد و در رشته‏ٔ‏ مهندسی به تحصیل پرداخت. در همین سال مقاله‏ٔ‏ ‏«‏مرگ در گان‏»‏ را در روزنامه‏ٔ‏ ‏ایرانشهر‏ که در ‏آلمان‏ منتشر می‏‌‏شد به چاپ رساند و مقاله
‏11
‏‌‏ای به فرانسوی به نام ‏«‏جادوگری در ایران‏»‏ در مجله‏ٔ‏ له‏‌‏ویل دلیس نوشت. هدایت از وضع تحصیل و رشته‏‌‏اش در ‏بلژیک‏ راضی نبود و مترصد بود که خود را به ‏فرانسه‏ و در آنجا به ‏پاریس‏ که آن زمان مرکز تمدن غرب بود برساند. سر انجام در ۱۹۲۷ پس از تغییر رشته و دوندگی فراوان به پاریس منتقل شد. در همین سال نسخه‏ٔ‏ کامل‏‌‏تری از کتاب ‏«‏انسان و حیوان‏»‏ با نام ‏فواید گیاهخواری‏ با مقدمه‏ٔ‏ حسین کاظم‏‌‏زاده‏ٔ‏ ایرانشهر به چاپ می‏‌‏رسد.
‏خودکشی اول و نخستین داستان‏‌‏ها
‏صادق هدایت پس از اولین خودکشی نافرجامش در پاریس
‏صادق هدایت در سال ۱۹۲۸ اقدام به خودکشی در ‏رود مارن‏ کرد، لیکن یک قایق ماهیگیری او را نجات داد. در همین دوران در پاریس با دختری به نام ترز دوست بود. صادق در مورد خودکشی‏‌‏اش به برادرش محمود می‏‌‏نویسد: ‏«‏یک دیوانگی کردم به خیر گذشت.‏»‏ ادعا شده‏‌‏است که راجع به خودکشی نخستش توضیحی به هیچ‏‌‏کس نداده‏‌‏است. اما م. فرزانه سال‏‌‏ها بعد از زبان هدایت (سال‏‌‏ها بعد از خودکشی اولش) نقل می‏‌‏کند که علت خودکشی مسائل عاطفی بوده‏‌‏است.
‏نخستین نمونه‏‌‏های داستان‏‌‏های کوتاه هدایت در همان سال خودکشی‏‌‏اش صورت گرفت. نمایشنامه‏ٔ‏ ‏«‏پروین دختر ساسان‏»‏ و داستان کوتاه ‏«‏مادلن‏»‏ را در همین دوران نوشته‏‌‏است. پس از خودکشی نیز داستان معروف ‏«‏زنده به گور‏»‏ و ‏«‏اسیر فرانسوی‏»‏ و رساله‏ٔ‏ طنزآمیز ‏«
‏6
‏ HYPERLINK "http://fa.wikipedia.org/wiki/البعثة_الاسلامیه_الی_بلاد_الافرنجیه" \o‏ "البعثة الاسلام‏ی‏ه‏ ال‏ی‏ بلاد الافرنج‏ی‏ه‏" ‏البعثة الاسلامیه الی بلاد الافرنجیه‏»‏ را نوشت.
‏بازگشت به تهران
‏هدایت در سال ۱۹۳۰، بی آنکه تحصیلاتش را به پایان رسانده باشد، به تهران بازگشت و در بانک ملی مشغول به کار شد. لیکن از وضع کارش راضی نبود و در نامه‏‌‏ای که به ‏تقی رضوی‏ (که دوستیشان در دوران متوسطه آغاز شده بود) در پاریس نوشته‏‌‏است، از حال و روز خود شکایت می‏‌‏کند. دوستی با حسن قائمیان که پس از مرگ هدایت خود را وقف شناساندن او کرد در بانک ملی اتفاق افتاد. در همین سال مجموعه داستان زنده‏‌‏به‏‌‏گور و نمایشنامه‏ٔ‏ پروین دختر ساسان در تهران منتشر شد و هدایت با ‏مسعود فرزاد‏، ‏بزرگ علوی‏ و ‏مجتبی مینوی‏ آشنا شده و حلقه‏ٔ‏ دوستی‏‌‏ای ایجاد می‏‌‏شود که نامش را ‏گروه ربعه‏ گذاشتند.‏[۳]
‏گروه ربعه
‏در آن دوران گروهی از ادیبان کهنه‏‌‏کار بودند که با آن‏‌‏ها ادبای سبعه می‏‌‏گفتند و به گفته‏ٔ‏ مجتبی مینوی ‏«‏هر مجله و کتاب و روزنامه‏‌‏ای که به فارسی منتشر می‏‌‏شد از آثار قلم آن‏‌‏ها خالی نبود.‏»‏[۴]‏ این هفت تن که درواقع بیشتر از هفت تن بودند‏[۵]‏ شامل کسانی چون ‏محمدتقی بهار‏، ‏عباس اقبال آشتیانی‏، ‏رشید یاسمی‏، ‏سعید نفیسی‏ و ‏بدیع‏‌‏الزمان فروزانفر‏ و ‏محمد قزوینی‏ می‏‌‏شدند. گروه ربعه این نام را برای دهن‏‌‏کجی به این افراد (که به نظر ایشان کهنه‏‌‏پرست بودند) انتخاب کردند. گفتگو و دیدارهای گروه ربعه در رستورانها و کافه‏‌‏های تهران بود. بعدها نیز افراد دیگری چون ‏پرویز ناتل خانلری‏، ‏عبدالحسین نوشین‏، ‏غلامحسین مین‏‌‏باشیان‏ و ‏نیما یوشیج‏ به این گروه اضافه شدند. این گروه به فعالیت‏‌‏های ادبی و فرهنگی پرداختند و آثاری چند در این سالها با همکاری همدیگر انتشار دادند. مینوی در باره‏ٔ‏ این دوران می‏‌‏گوید: ‏«‏ما با تعصب جنگ می‏‌‏کردیم و برای تحصیل آزادی می‏‌‏کوشیدیم و مرکز دایره‏ٔ‏ ما صادق هدایت بود.‏»‏[۶]‏ سال‏‌‏های ۱۳۱۰ تا ۱۳۱۴ برای هدایت دورانی پربار محسوب می‏‌‏شود و آثار تحقیقی و داستانی بسیاری انتشار داد.
‏انیران‏ را با همکاری علوی و ‏شین پرتو‏ نوشت. مجموعه‏ٔ‏ داستان‏‌‏های کوتاه ‏سایه‏‌‏روشن‏ نمایشنامه‏ٔ‏ ‏مازیار‏ با مقدمه‏ٔ‏ مینوی، ‏کتاب مستطاب وغ‏‌‏وغ ساهاب‏ با همکاری مسعود فرزاد و مجموعه داستان‏‌‏های کوتاه ‏سه قطره خون‏ و چندین داستان کوتاه دیگر در این دوران به چاپ رسید. در این دوران شور میهن