دانلود مقاله ديوارها 15 ص

دسته بندي : مقاله » مقالات فارسی مختلف
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 15 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏ديوارها:
‏نگاه كلي: سنگيني و جاذبه و همچنين سيستم‏‌‏هاي ديوارهاي معلق ساخته شده از بتون و بنايي مي‏‌‏توانند با كمك حجم زيادشان در مقابل فشار جانبي زمين مقاومت كنند. با اين وجود، دوران جديدي از ديوارهاي نگهبان خاك در سال 1960 توسط Hovidal‏ فرانسه با مفهوم زمين آرماتوري معرفي شدند. چنين ديوارهايي در مقايسه با ساختارهاي گرانش نسبتا انعطاف‏‌‏پذيرترند. آنها فوايد بسياري دارند كه شامل قيمت پايين آنها در هر مترمربع از سطح باز است. به دنبال گفته‏‌‏هاي vidal‏ در اين زمينه، يك سري تغييراتي ايجاد شد كه شامل شبكه‏‌‏هاي ‏استيل، شبكه‏‌‏هاي سيمي جوش خورده به هم و ژئوسنتز بود كه در ابتدا بافت‏‌‏هاي زمين و سپس شبكه‏‌‏ها و مختصات زمين است. مفهوم كلي موجود براي تمام اين ساختارهاي آرماتوري همان زمين تثبيت يافته است. هر كدام از مواد استحكامي و انواع تركيب بنديهاي رخپوش كه در دسترس است در شكل 5-2010 نشان داده شده است. زماني كه از بافت‏‌‏بندي زمين و يا شبكه‏‌‏هاي زمين استفاده شود، لايه‏‌‏هاي انفرادي آرماتور به شكل صفحات كاملي به نظر خواهد رسيد. آنها از ديواربر تا مسافت برابري تا پشت خرابي بالقوة سطح هموار امتداد مي‏‌‏يابد. در اين جا بايد دقت داشت كه سطح روباز ديوار محيطي بايد پوشش داده شود تا اينكه از تخريب و تضعيف ژئوسنتز كه در اثر در معرض قرار گرفتن uv‏ و دماي بالا و تخريب بوجود مي‏‌‏آيد، جلوگيري كند. براي شبكه‏‌‏هاي زمين، اين امكان وجود دارد كه بتوان سطح روباز را روياند اما اين پرورش سطح بايد به طور دائمي صورت گيرد تا از تخريب سازواره‏‌‏هاي بالايي جلوگيري شود. در مورد شبكه‏‌‏هاي زمين، دوغاب‏‌‏هاي قيردار و يا فرآورده‏‌‏هاي ديگر آسفالت كه براي پوشش ديواربر استفاده مي‏‌‏شوند، داراي انعطاف‏‌‏پذيري بالايي به اندازة ارتجاع‏‌‏پذيري ديوار هستند. متأسفانه اكسيداسيون قير ‏باعث تخريب نسبتا سريعي مي‏‌‏شود. در نتيجه بيشتر ديوارهاي ژئوسنتزي محيطي توسط بتون‏‌‏هاي فشرده پوشيده شده‏‌‏اند (سيمان مخلوط و مرطوب/ شن و ماسه/ خمير آب به همراه هواي موجود در دهانه) ‏و يا مي‏‌‏توان اين ديوارها را بوسيلة گانيت پوشش‏‌‏دار (سيمان خشك) شن و ماسه مخلوط با آب و هوا در دهانه)
‏روش‏‌‏هاي طراحي: ‏روش‏‌‏هاي طراحي اولين بار توسط lee‏ در سال 1973 ابداع شد كه او زمين‏‌‏هاي ‏مستحكم به همراه باريكه‏‌‏هاي متاليك را جستجو مي‏‌‏كرد و كار او بعدها با ديوارهاي بافته شدة زمين توسط Bell‏ در سال 1975 توافق يافت. در طول تمام اين سالها اصلاحات بسياري انجام شد كه به راهنمايي‏‌‏هايي در جهت طراحي متودها هدايت مي‏‌‏شد كه اين كار توسط سازمان‏‌‏هايي مثل NCMA‏ در سال 1993، FHWA‏ در سال 1995، AASHTO‏ در سال 1997 انجام شد. پيشرفت‏‌‏هاي موجود در اين طرح‏‌‏ها به صورت زير مي‏‌‏باشد.
‏1- استحكام خارجي در برابر واژگوني، استحكام كلي و يكپارچه، سرخوردگي، تخريب فونداسيون مورد بررسي قرار گرفت. شكل (a‏)6-201 را ببينيد. 2- استحكام داخلي كه در ابتدا در جهت تعيين فاصله‏‌‏بندي و طول و اصطحكاك بافت‏‌‏سازي زمين قرار مي‏‌‏گيرد. 3- ملاحظات مختلف كه شالم جزئياتي در مورد ديوار رخپوش (روسازي) است را كامل مي‏‌‏سازد. اولا، بايد استحكام خارجي ديوارهايي را كه از نظر ژئوسنتزي مستحكم شده‏‌‏اند را در نظر گرفت. كه اين فرآيند شامل واژگوني، استحكام كلي و يكپارچه، سرخوردگي و تخريب فونداسيون است. تمامي اين خصوصيات مي‏‌‏تواند براي همة سيستم‏‌‏هاي ديوارسازي به كار رود و مي‏‌‏تواند دقيقا به عنوان ديوارهاي گرانشي تلقي شود. دوما: فواصل جداشدگي لايه ژئوسنتزي بايد بدست آيد. فشارهاي زمين به طور خطي با استفاده از شرايط ka‏ انتشار ‏مي‏‌‏يابد كه هم در شرايط خاك‏‌‏ريزي و هم سربارسازي به كار مي‏‌‏رود. از نظريه لاستيك Boussiuesq‏ براي بارهاي مؤثر موجود در خاك‏‌‏ريزي استفاده مي‏‌‏شود. با استفاده از يك نمودار ايستايي در هر عمقي در طول يك نمودار كلي فشار جانبي و سپس با خلاصه كردن نيروها در جهت افقي، مي‏‌‏توان به معادلة زير براي حداكثر ضخامت دامنة بالابري دست يافت: ‏ كه در اينجا sv‏= فاصله‏‌‏بندي عمودي و ضخامت دامنة بالابري است. Tallow‏= فشار مجاز در ژئوسنتز. Gh‏= فشار كلي جانبي در عمق موردنظر و fs‏= عامل كلي براي عدم اطمينان ايمني است. سوما، طول جايگزيني لايه‏‌‏هاي مستحكم ژئوسنتزي در محل تكيه‏‌‏گاه، le‏ بايد بدست آيد. توجه داشته باشيد كه زماني كه اين مقادير به دست مي‏‌‏آيد، بايد آنها را به طول‏‌‏هاي غيرفعال (LR‏) در پشت سطح تخريبي اضافه كرده تا L‏ يعني طول‏‌‏هاي استحكام كلي بدست آيد:
‏ كه در اين جا نام: توان و قدرت برش خاك به بافت‏‌‏سازي زمين است. Le‏ = طول جايگزيني موردنياز است كه حداقل آن 1 متر است. SV‏= فاصله‏‌‏بندي عمودي (ضخامت دامنة بالابري) ‏: فشار كلي جانبي در عمق موردنظر. Fs‏= عامل كلي براي عدم اطمينان ايمني است (از 4/1 تا 5/1) r‏= واحد وزن خاك‏‌‏ريزي زمين است. Ci‏= ضريب همبستگي براي تفكيك Z‏: عمق از سطح زمين و Q‏ = زاويه برش اصطحكاك و مالش موجود بين خاك و بافت‏‌‏سازي زمين است. ضريب همبستگي از يك تست تفكيكي آزمايشگاهي در مقياس بزرگ مي‏‌‏آيد كه از ژئوسنتز و خاك‏‌‏هاي مخصوص تحت شرايط زميني مشابه استفاده خواهد كرد. سرانجام، فاصله اصطحكاك ‏ در روشي مشابه با نتايج بدست آمده از معادله زير بدست مي‏‌‏آيد: كه در اين جا ‏ همان طول مالش يا اصطحكاك موردنياز است كه حداقل ‏ آن 1 متر است.