مقاله استعمار حکومت word
دسته بندي :
علوم پایه »
معارف
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 12 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
4
?2
لندن، مدافع حكومت شاه
چکیده: انگلستان در سالهای قبل از پیروزی انقلاب اسلامی نه تنها با حكومت شاه رابطه اقتصادی و سیاسی گستردهای داشت، بلكه مقامات لندن خود را به نوعی متعهد به حفظ حكومت شاه میدانستند. این مقاله به بررسی این موضوع می پردازد.
انگلستان در سالهای قبل از پیروزی انقلاب اسلامی نه تنها با حكومت شاه رابطه اقتصادی و سیاسی گستردهای داشت، بلكه مقامات لندن خود را به نوعی متعهد به حفظ حكومت شاه میدانستند.
«سرآنتونی پارسونز» آخرین سفیر انگلستان در ایران كه از مقامات بلند پایه سازمان جاسوسی انگلیس ـ اینتلیجنت سرویس ـ بوده و همزمان با ریچارد هلمز ـ رئیس سابق سازمان سیا ـ به سفارت در تهران منصوب شده بود، (1) در خاطرات خود درباره نوع حمایت دولت انگلیس از شاه و تلاش آن دولت برای جلوگیری از سقوط این رژیم مینویسد:
«... میتوان چنین استدلال كرد كه منافع انگلستان در ایران در اواسط دهه 1970 از چنان اهمیتی برخوردار بوده است كه سقوط رژیم مستقیماً به منافع ملی ما زیان میرسانده و میبایست از همه امكانات خود برای جلوگیری از سقوط این رژیم استفاده كنیم.
طبیعت رژیم ایجاب میكرد كه برای حداكثر بهرهبرداری از روابط خود با ایران بیش از پیش به شاه نزدیك شویم و از برانگیختن سوء ظن او نسبت به خود بپرهیزیم. اتخاذ چنین سیاستی در آن شرایط بدون ریسك نبود، ولی من هنوز هم معتقدم كه میبایست همین سیاست را دنبال میكردیم. صاف و پوست كنده واقعیت این است كه ایران دوران پهلوی برای انگلستان، هم یك متحد با ارزش و هم یك بازار وسیع و پرمنفعت بود. آرامش نسبی و سیاست طرفدار غرب ایران از اواسط دهه 1950 تا اواخر دهه 1970، در دورانی كه تمام منطقه از كشورهای خاورمیانه عربی تا شبه قاره هند آشفته و در معرض خطر نفوذ شوروی و بالقوه برای منافع انگلستان خطرناك بود، ارزش و اهمیت زیادی داشت. به طور مثال با خروج نیروهای انگلیسی از خلیج فارس در پایان سال 1971، همكاری با ایران برای حفظ امنیت و استقلال كشورهای این منطقه یك شرط اساسی به شمار میرفت. اگر مسأله قیمت نفت را كنار بگذاریم، اطمینان از جریان نفت ایران، در شرایطی كه نفت كشورهای عربی همواره در معرض تهدید تحریم به دلائل سیاسی بود برای انگلستان اهمیت فوق العادهای داشت.از همه اینها گذشته، ایران در فاصله سالهای 1974 تا 1978 وسیعترین بازار صادرات انگلستان در خاورمیانه به شمار میرفت و هزاران میلیون پوند ارز مورد نیاز انگلستان را در شرایط دشوار اقتصادی تأمین كرد. من موارد بسیار دیگری را نیز در زمینههای سیاسی و بازرگانی میتوانم نام ببرم و تردیدی ندارم كه اگر ما براساس ارزیابیهای بدبینانه سیاست دو پهلو و مبهمی نسبت به شاه در پیش میگرفتیم از بسیاری منافع حاصله محروم میماندیم. خلاصه كنم، ما روی شاه قمار كردیم و سالیان درازی در این قمار برنده بودیم. من از معدل این سیاست متأسف نیستم.»
4
?2
«پارسونز» مینویسد: بعید به نظر میرسید كه رژیم دیگری بتواند منافع اقتصادی، و بازرگانی و هدفهای سیاسی و استراتژیك انگلستان را بهتر از رژیم شاه تأمین كند. (2)
روابط اقتصادی تهران و لندن قبل از پیروزی انقلاب دهه 1350 را باید دوران اوج روابط اقتصادی وبازرگانی ایران و انگلستان نامید. این روابط با وقوع جنگ رمضان ( 1352 / 1973 ) و تیره شدن شدید روابط رژیمهای عربی با كشورهای غربی و قطع ارسال نفت به اروپا و امریكا،وسیع و گسترده شده و رژیم شاه بعد از تحریم نفتی غرب توسط دولتهای عضو اوپك مهمترین منبع تأمین مخفیانه سوخت مورد نیاز آمریكا و اروپا بود.